Nasa Magalang, Pampanga si Mon Confiado ng maka-Zoom tsikahan namin siya kamakailan. Naka-lock in daw siya doon habang nagsu-shooting ng Chito Roño horror movie na Ang Mga Kaibigan ni Mama Susan.
According to him, second lock-in experience na niya ito sa shooting. Ang una ay para sa A Soldier’s Heart ng ABS-CBN kaya naman daw suki na siya ng rapid test at swab test.
“Salamat naman, negative [ang results] kahit na ano... medyo risky din kasi. Hindi natin masabi,” tsika ni Mon sa pikapika.ph.
Ani Mon, nakapag-long-drive pa raw siya to Cebu—na madalas daw niyang gawin—no’ng mag-deklara ng ECQ sa Metro Manila. Kaso lang ay inabutan na siya doon ng pagla-lockdown ng Cebu.
“Kasi no’ng time na ’yon zero covid [pa ang Cebu],” kwento ni Mon sa kanyang adventure. “Pero after two weeks nag-number one na ’yong Cebu [sa dami ng positive cases]. Grabe.
“Inabutan ako doon tapos, e, no’ng medyo humupa na, bumalik ako dito kasi kailangan ko nang mag-taping sa [A] Soldier’s Heart.”
Pero ang talagang pakay namin kay Mon ay para humingi ng detalye tungkol sa mga international films na nagawa at ginagawa niya, partikular na ang Korean action-comedy film na The Golden Holiday kung saan kabatuhan lang naman niya ng linya ang sikat na Korean actor na si Kwak Do-Won, ang bida sa 2016 critical and blockbuster horror movie na The Wailing.
Magso-showing na pala kasi sa South Korea ang The Golden Holiday at dapat ay Viva Films ang magre-release dito sa Pilipinas. Pero tila malabo pang mabuksan ang mga sinehan dito sa atin sa August.
Anu’t anuman, proud si Mon na mapasali sa movie. In fact, masasabi raw niyang ang pagkakasali niya sa The Golden Holiday ang isa sa best experiences niya in filmmaking sa loob ng kanyang nearly three-decade acting career.
“’Yong Golden Holiday, nagpa-audition sila dito sa atin sa Philippines,” panimulang k’wento ni Mon. “Parang ako yata ’yong huling-huling nag-audition kasi hindi ko nalaman agad ’yong audition.
“So after a month or 1/2 months pa ako nakapag-audition. Pinatawag lang ako kasi parang wala silang napili that time. So, no’ng nag-audition ako sa Dusit Hotel, s’werte naman nagustuhan agad ako no’ng director. Kasi kumbaga, porte ko ’yong role, e... sanay na sanay ako sa mga gano’ng role, e, ’yong mabait pero hindi pala. . . hahaha! Mga gano’ng double character kumbaga.”
Patuloy ni Mon: “So, no’ng napili ako, ’yon nga nag-script reading kami, nag- meeting sa Dusit Hotel din with the whole cast and the producers, and the local producers at ’yong mga kasama kong Filipino na cast din. Pero s’werte [ko], among the Filipino cast, ako ’yong may pinaka-malaking role. In fact, nag-shoot din ako sa Korea. Pero ’yong nga 80% of the film was shot in the Philippines. Maraming locations Binondo, meron kami sa Malate, meron kami sa Palawan [sa] Coron.”
Noong 2018 pa raw sila nag-shooting dito at sa Korea at inabot sila ng nearly five months. Akala niya raw ay magso-showing na sila ng 2019. Pero iba paw pala ang filming process ng mga Koreano, lalo na ang post production.
“Sabi no’ng director gano’n daw, matagal naman daw sila gumawa,” k’wento pa ni Mon. “Normal sa kanila na isang taon ang post production. Kasi ako medyo nagugulat, parang ang tagal? So, nag-shooting pa ako sa Busan, Korea and after almost six months or eight months, nagpunta ako uli sa Korea for dubbing naman.
“Tapos no’ng nandu’n ako no’ng last time... no’ng ano lang ’yon late 2019... according sa kanila iimbitahin ako sa premiere night sa Korea. Ang problema dahil siguro sa nagka-lockdown at nagkaroon ng pandemic, hindi ko na sure kung ano’ng set up ng magiging premiere night doon o kung may premiere night ba? Kasi baka bawal din ang malakihan gathering.
“So, ’yon nga nabalitaan ko ire-release na siya sa South Korea ng August 16, tapos dito sa atin. Noong premiere night no’ng Miracle in Cell No. 7, binanggit sa akin ni Sir Vincent del Rosario na Viva ang magre-release [ng Golden Holiday]... ‘Mag-promote ka kasi ikaw lang ang ano magpo-promote dito sa Pilipinas...sana ma-imbitahan natin ’yong mga Koreans. Tingnan natin.’ E, noon normal na normal pa.”
Sayang dahil bongga sana ang exposure ni Mon doon kung sakali. Well, hindi naman niya first time um-attend ng international screenings at international film fests. Kaya lang ay maganda sanang pang-good vibes ito sa mga taga-local showbiz.
Anyway, challenge daw kay Mon at sa mga naging kasama sa The Golden Holiday ang language barriers. Bukod daw kasi sa director nilang si Kim Bong-Han (Ordinary Person, 2017; The Hero, 2013) at lead star na si Kwak Do-Won, wala nang iba pang nakakapa-English sa set.
“Kaya ang interpreters namin ang dami!” natatawang recall ni Mom. “Ang problema, medyo nalilito lang kami. Kahit ’yong mga assistant directors namin at Filipino team kasi minsan ’yong translator hindi rin gano’n ka-galing. So, iba ’yong sinasabi parang... lalo na kung nabasa mo ’yong script at least... iba ’yong translation. Parang hindi naman ’yon ’yong mangyayari ba’t iba ’yong sinasabi no’ng translator? At ang isang nagiging problema din, ang daming assistant directors—anim! Apat na Koreans at saka dalawang Filipino.
“So, pag nagbigay ng instruction ’yong director, sasabihin sa assistant director, sasabihin sa translator... pag dating sa amin, iba na ’yong meaning. So, ang gulo! Hahaha!”
Of course, naitawid naman. At base sa mga na-observe ni Mon sa mga Korean actors at production team, pulos superlatives ang gamit ni Mon sa paglalarawan sa mga naka-trabaho.
“Napaka-professional nila, napaka-dedicated, napaka...kumbaga ano, e, masyado silang detalyado,” diin ni Mon. “Nagmo-more than ten takes kami—good lahat, ah! Good takes. Pero gumagawa pa ng sampung version. Ang dami nilang pera! Hahaha!”
Biro namin, tila “madami” din naman ang naging talent fee niya.
“Hindi naman. Sakto lang,” nahihiyang kambyo ni Mon. “Well, sabi ko nga isa ito sa best experience ko sa filmmaking in my entire career. Iba talaga ang mga Koreans.”
Ang Golden Holiday, by the way, ay tungkol sa isang detective (Kwak Do-Won) na pupunta sa Pilipinas para hanapin ang dating kaibigang nanloko sa kanya. It turns, out, nakakulong ito dito. When he found him, muli siyang aakitin nito tungkol sa umano’y Yamashita gold, dahilan para muli siyang mapahamak.
Mon plays as one of the two main villains, the other one being Korean actor Kim Hee-Won. But aside from him, other Pinoys in the cast include: Cindy Miranda, Neil Ryan Sese, Loren Burgos, at iba pa.
Bukod sa The Golden Holiday, may isa pang tinatapos na international movie si Mon na para naman sa isang Japanese production na dito rin sa Pilipinas nag-shoot ng maraming eksena. Koko ang Japanese title nito na ang English translation ay “Here.” Patapos na raw sana sila pero naabutan na raw ng Covid-19 scare.
“Tungkol naman yan sa boxing,” dagdag tsika ni Mon. “May one shooting day pa kami. Hopefully, magawa na ’yon. Pero kung hindi man kasi dito i-shoot...kung mahigpit pa dito sa atin sa Pilipinas [dahil sa Covid-19], baka i-shoot namin sa Thailand. Kasi mas zero covid [positive] na doon. Kasi ang kailangan sa eksena isang malaking labanan sa boxing, e.”
Tungkol naman ito sa isang aging Japanese boxer who’s still trying his luck in the sport. He went to the Philippines to train and Mon will play as his trainer na magiging best friend din. It’s starred in and directed by Takashi Yuki (40 Manbun no 1, 2018; Asura Girl: A Blood-C Tale, 2017; Kuruibana, 2017).
Wait, there’s more. American production naman at co-lead actor siya ng US-based Russian actor na si Lev Gorn (The Americans, The Enemy Within)
“Ang title White Knight pero pinalitan na yata ng title kasi post production pa din siya... nasa post [production] pa siya.”
Ang White Knight—which as of this writing ay napalitan na pala ang title into The Expat—is a thriller naman. Directed by Gregory Segal, it stars Lev Gorn as a US military veteran na piniling manirahan sa Pilipinas to leave his battered past behind.
Here Mon plays as a detective na tutugis sa character ni Lev, who gets himself tangled up in a series of murders.
Mon has also finished Turncoat, isa ring suspense thriller helmed by Filipino-American indie director na si Marcial Chavez na kinuhanan nang buo sa Los Angeles, California. Here, he plays a simple mild-mannered Pinoy married to an Italian woman (Annaluisa Capasa) na naninirahan sa Amerika. He is subsequently charged as a former hitman. Is or is he not?
Si Marcial Chavez din ang nag-direk ng isa pa niyang pinagbidahang Stateside noong 2017. Tungkol naman sa buhay ng isang undocumented Pinoy immigrant sa US at kung paano niya hinarap ang mga issue ng homelessness, racism, droga, at iba pa.
Akala ng karamihan ay ngayon lang humahataw sa international scene si Mon. Pero actually, siya nga yata ang local actor na may pinaka-maraming nagawang international projects maski noong araw pa.
Heto ang ilan sa mga nagawa na niya: Soldier Boyz (1995) with Michael Dudikoff; Behind Enemy Lines (1997) with Thomas Ian Griffith; Legacy (1998) with David Hasselhoff and Academy Award winner Rod Steiger; Going Back (2001) with Casper Van Dien; Captive (2012) with award-winning French actress Isabelle Huppert; Dance Of the Steel Bars (2013) with Patrick Bergin; and Showdown in Manila (2016), again with Casper Van Dien.
“Hindi lang alam ng nakakarami na mas marami akong breaks sa international ...in fact, parang mga twenty years ago or twenty-five years ago na yata ’yon, ang first brand-new car ko, nabili ko from [my paycheck in an] international film,” balik-tanaw ni Mon.
Bukod daw kasi sa masipag siyang mag-audition—noon at ngayon—mabenta raw ay Asian features niya na siyang hinahanap ng mga director.
“Ta’s marami akong ginawa... that time madaming nagsu-shoot dito, e. ’yong mga Vietnam-Vietnam films... dahil sa look ko, dahil Asian look ako, mukha akong Viet Cong. Lagi akong napipili. It’s either main na cast or kahit na supporting cast... minsan nga cameo [lang], pero lagi akong nand’yan.
“And hindi ako tumitigil. Kahit na itong mga recent mga National Geographic’s Banged Up Abroad, dito ’yon ginagawa sa atin through ano rin Philippine Film Studio [Inc.], ito ’yong pinakamalaki na co-producer natin dito sa Pilipinas, [headed by] si Sir Jun Juban. Marami akong nagawa sa kanila. Lalo ngayon, marami na ring independent co-producers dito ang mga international [producers]. Masipag kasi akong mag-audition so lagi akong nakukuha.”
Unknown to many, engineering graduate ang prolific at versatile actor na si Mon. Pero dahil sa influence ng tatay niya—former ’50’s actor Angel Confiado—na binibitbit lagi siya sa set kaya naging natural na kay Mon na mahilig sa acting at ka-in-love-an ang buong filmmaking process.
Dumaan din si Mon sa pa-ekstra-ekstra noong araw, until noong 1992, nasali siya sa The Adventures of Leon and Kuting ni late director Peque Gallaga. Naging paborito siya ni Direk Peque who kept casting him in his subsequent films. And since then, hindi na tumigil si Mon sa pag-arte. Mapa-pelikula, TV, or stage, tanggap lang nang tanggap si Mon.
Of course, napaka-effective niyang kontrabida at napaka-professional na katrabaho kaya suki siya ng mga directors. But his acting range is not limited to villain roles.
Kaya naman sa loob ng halos three decades ng pag-arte, naka-300 plus movie na si Mon. And wala siyang inaatrasang acting challenge—mapa-taong grasa (Sa Kabilang Dako, 2015), mapa-gay (Pilantik, 2010), mapa-presidente (Emilio Aguinaldo in Heneral Luna, 2015). Name it and he has probably done it.
Hindi kami magtataka kung kabugin pa niya ang number of movies ng idolo niyang si late Eddie Garcia (600-plus).
More power, Mon.
